هفته نامه «نماینده» / گپ‌وگفت با چهره‌ای که همیشه در قاب شهرت، دست‌نیافتنی به‌نظر می‌رسد، اینکه چگونه زندگی می‌کند و بی‌هیچ تکلفی از دغدغه‌های ساده و روزمره زندگی شخصی‌اش بگوید، بی‌شک جذاب است. در کافه گپ این هفته سراغ «مهرداد بذرپاش» رفتیم و صحبت از ریزه‌کاری‌های رئیس سابق سازمان ملی جوانان و نماینده مردم تهران در مجلس نهم، گپ‌وگفتی خواندنی را رقم زد.
*به عنوان اولین سؤال کمی از دوران کودکی خود بگویید.
ما دو برادر هستیم و یک خواهر که البته از من کوچکتر هستند. سرگرمی‌ها و بازی‌های دوران کودکی من مثل بچه‌های آن روزها بود، البته به غیر از بازی‌های متداول کودکانه، به بازی با توپ و فوتبال گرایش داشتم، هنوز هم به فوتبال و هیجانات فوتبالی علاقه دارم.
*بعد از دوران مدرسه وارد دانشگاه شدید، چگونه با همسرتان آشنا شدید؟
من و همسرم هر دو دانشجوی دانشگاه شریف و هم دانشکده‌ای بودیم و اولین آشنایی از آنجا بود.  
*مهریه همسرتان چقدر است؟
مثل خیلی از مردم، ۱۴ سکه بهار آزادی.
*زندگی مشترکتان را چطور شروع کردید؟  اوایل ازدواج اوضاع مالی به چه شکلی بود؟
اوایل ازدواج من خیلی گرفتار بودم و از همان دوران دانشجویی کار هم می‌کردم. همسرم هم دانشجو بود، از همان دوران عقد مسئله فراهم کردن امکانات و خانه دغدغه‌ام بود، پس‌اندازی داشتم اما زیاد نبود، یادم هست که در مشاوران جوان دولت بودم و خیلی‌ها برای گرفتن وام برای کمک به شروع زندگی مشترک به من مراجعه می‌کردند برای آنها پیگیری می‌کردم و بعضاً هم تعداد زیادی حل می‌شد اما برای خودم سخت بود که پیگیری کنم، البته با آسان‌گیری همسرم توانستیم زندگی را شروع کنیم.
*ثمره این ازدواج چند فرزند است؟
من دو فرزند دارم، پسرم آقا محمدامین محصل و دخترم خانم نازنین فاطمه که هنوز نوزاد هستند. آقا و خانم از این جهت گفتم که هیچ‌کدام آقازاده به‌معنای مرسوم در ادبیات سیاسی نیستند، چون خودم هم آقازاده نیستم و بچه‌هایم هم نخواهند بود.
*همسرتان چقدر اهل خرید هدیه برای شما هستند و اصولاً چه هدیه‌ای شما را خوشحال می‌کند؟
همسرم اهل خرید هدیه هستند، بیشتر لباس کادو می‌دهد، اما گل هم می‌خرد، من با هر هدیه‌ای که از جانب ایشان باشد، خوشحال می‌شوم، بعضی وقت‌ها در شلوغ‌ترین زمان‌های کاری‌ام یک شاخه گل از طرف همسرم همه دشواری‌ها را برایم آسان و راحت می‌کند.
*قطع به یقین به دلیل مشغله‌های زیاد ساعات کمتری در منزل هستید، همسر و فرزندان از این بابت گله‌ای نمی‌کنند؟
بچه‌هایم خیلی دوست دارند بیشتر خانه باشم و بسیاری اوقات بی‌تابی آنها را در حال خارج شدن از خانه می‌بینم و از این بابت خیلی به هم می‌ریزم چون مهر پدر و فرزندی واقعاً انتها ندارد، البته همسرم گاهاً از حجم فعالیت‌های من نگران می‌شوند، اما چون یک فرد مؤمن و معتقد هستند و به انقلاب علاقه دارند کمتر ابراز می‌کنند چون از نزدیک مشکلات کشور را مثل هر فرد ایرانی می‌بینند و می‌دانند باید تلاش و مبارزه کرد، واقعیت این است که همسرم کمتر گله‌هایشان را ابراز می‌کنند اما من می‌فهمم، ما مردها بعضی وقت‌ها فکر می‌کنیم باید خانم‌ها حتماً مسئله‌ای را ابراز کنند تا برای ما مهم باشد اما اینطور نیست، حداقل من خودم تلاش کردم همسرم را بفهمم و درک کنم، برای همین با اینکه همسرم گلایه‌های خود را کمتر بیان می‌کنند، من می‌دانم که توقعش این است که بیشتر با خانواده باشم. حق هم دارند و از صبر و بردباری ایشان شرمنده‌ام خداوند ان‌شاءلله لطف کند که من بیشتر بتوانم با همسر و فرزندانم اوقات بگذرانم.
* اگر بین شما و همسرتان اختلاف نظر یا اختلاف سلیقه پیش آید، چطور آن را حل می‌کنید؟
اختلاف پیش می‌آید، طبیعی هم هست و چون در طبیعت و سرشت ما هست نباید آن را جدی گرفت، من و همسرم هم ممکن است در برخی اوقات، البته خیلی کم، اختلاف‌نظر پیدا کنیم اما در زمان کمی با سکوت و محبت حل می‌شود، همسرم یک روحیه آرام و مؤمنانه‌ای دارند، شخصیت ایشان اصلاً به‌اصطلاح دعوایی و اهل اختلاف نیست، ضمن اینکه چون اهل درایت هستند در زندگی ما به مشکل خاصی برنمی‌خوریم، این را خوب است اینجا بگویم، از قدیم گفتند دو زن هستند که باعث همه خوشبختی‌های مرد می‌شوند، مادر و همسر، خداوند من را از هر دو نعمت بهره‌مند ساخت، مادرم که تندیس صبر و مهربانی هستند و از همسرم به خاطر تمام فداکاری‌هایش ممنونم.
*زیاد عصبانی می‌شوید؟
نه، خیلی کم عصبانی می‌شوم. به ندرت اتفاق بیفتد که در حالت عصبانیت قرار بگیرم، نه تنها در خانه بلکه در محیط کار یا معاشرت با دوستان و همکارانم، خودم می‌فهمم که این لطف خیلی بزرگی است از طرف خداوند، زمان‌هایی هم که ممکن است عصبانی شوم واکنش تندی ندارم، یعنی هیجانی نمی‌شوم، بیشتر با سکوت و حوصله از قضیه رد می‌شوم.
*اهل کمک کردن در کارهای مربوط به منزل هم هستید؟
عمده کارهای خانه بر دوش همسرم هست. من خیلی کم فرصت می‌کنم به ایشان کمک کنم، البته در خانه که باشم به‌خصوص درباره بچه‌ها کمک می‌کنم، همسرم با اینکه تحصیلات عالیه دارند و یک خانم تحصیل‌کرده در مقطع دکترا هستند و برای درسشان هم خیلی زحمت کشیدند، اما اکنون درگیر یک تا دو ساعت تدریس هستند و بقیه را وقف بچه‌ها و خانه کرده‌اند.
* ورزش هم می‌کنید؟
بله، ورزش جزو علاقه‌های من است. در حال حاضر وقت کمتری برای ورزش دارم اما قطع نمی‌کنم، البته علاقه به فوتبال چه برای گل کوچک بازی کردن و چه پیگیر اخبار فوتبالی بودن همچنان سر جای خود هستند.
*اگر اوقات فراغتی پیش آید به چه کاری می‌پردازید؟
حتماً در کنار همسر و فرزندانم آن وقت را می‌گذرانم، کمترین فرصت را پیدا کنم به خانه می‌روم.